Stefan Kobos „Wrzos” przedwojenny podoficer zawodowy, porucznik Armii Krajowej, ostatni komendant Samodzielnego Obwodu WiN Tomaszów Lubelski dostał dożywocie od stalinowskiego sądu mimo, że całe wioski podkreślały jego zasługi w walce z UPA.
Stefan Kobos przyszedł na świat 27 listopada 1900 r. w Maniowie, w powiecie Dąbrowa Tarnowska.
W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Piłsudskiego, uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, brał udział w walkach o Wilno. Następnie służył jako zawodowy żołnierz w jednostkach wojskowych w Poznaniu, Krakowie i Bydgoszczy. W 1935 r. ukończył Szkołę Podoficerską w Bydgoszczy, dwa lata później został awansowany do stopnia sierżanta.
Podczas kampanii wrześniowej brał udział w walkach pod Sanem. Po jej klęsce przeniósł się w rejon Tomaszowa Lubelskiego, gdzie rozpoczął działalność w podziemiu zbrojnym w szeregach Armii Krajowej pod pseudonimem „Wrzos”. W listopadzie 1942 r. objął dowództwo jednego z plutonów w ramach Obwodu Tomaszów Lubelski ZWZ-AK z siedzibą w Brzezinach k. Bełżca. Zadaniem tej placówki była obrona przed atakami band UPA.
Po rozwiązaniu AK w styczniu 1945 r., „Wrzos” pozostał w konspiracji w ramach Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. W latach 1945–1947 uczestniczył w wielu akcjach przeciwko władzy ludowej, m.in. w listopadzie 1945 r. brał udział w rozbiciu Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa w Tomaszowie Lubelskim. W 1946 r. został awansowany do stopnia porucznika stanu wojny.
Po aresztowaniu dotychczasowego dowódcy kompanii w której służył, Karola Kosteckiego „Kostka”, objął jej dowództwo. W maju 1947 r. wyznaczono go na komendanta Samodzielnego Obwodu WiN Tomaszów Lubelski.
Od 1947 r. „Wrzos” ukrywał się w Brzezinach pod przybranym nazwiskiem Stanisław Kowalski. Jego poszukiwaniami kierowały urzędy bezpieczeństwa w Tomaszowie Lubelskim i Lubaczowie, które zwerbowały w sumie ok. 50 informatorów. Wielomiesięczna inwigilacja i zakrojona na szeroką skalę akcja operacyjna dała w końcu efekty, gdy funkcjonariuszom UB udało się zwerbować szwagra „Wrzosa” – Alfonsa Szeske.
21 stycznia 1956 r. Stefan Kobos „Wrzos” został okrążony w swej kryjówce w Brzezinach przez grupę operacyjną UB-KBW i aresztowany. Po trwającym trzy miesiące procesie, 28 września 1956 r. skazano go na karę dożywotniego więzienia, zmienioną w wyniku amnestii na 15 lat. Rewizja wyroku z 1957 r. zaowocowała skróceniem kary do 8 lat.
W aktach procesowych „Wrzosa” znalazły się petycje kierowane do najwyższych władz o jego uwolnienie, wystosowane przez mieszkańców Brzezin i okolicznych wsi, którzy podkreślali jego zasługi w obronie przed atakami UPA.
W 1959 r. Stefan Kobos uzyskał przerwę w wykonaniu kary ze względu na postępującą chorobę serca. W marcu 1961 r. ponownie wrócił do więzienia, by w 1962 r. uzyskać kolejną przerwę, aż do 1968 r. W tym czasie zamieszkał z rodziną w Opolu, gdzie pracował jako ślusarz. Ostatecznie uchwała Rady Państwa z grudnia 1968 r. podjęła decyzję o ułaskawieniu.
Stefan Kobos „Wrzos” zmarł 24 lipca 1976 r., po niespełna 8 latach spędzonych na wolności.
http://prawy.pl/1581-stefan-kobos-wrzos ... lke-z-upa/Stefan Kobos „Wrzos” przedwojenny podoficer zawodowy, porucznik Armii Krajowej, ostatni komendant Samodzielnego Obwodu WiN Tomaszów Lubelski dostał dożywocie od stalinowskiego sądu mimo, że całe wioski podkreślały jego zasługi w walce z UPA.
Stefan Kobos przyszedł na świat 27 listopada 1900 r. w Maniowie, w powiecie Dąbrowa Tarnowska.
W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Piłsudskiego, uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, brał udział w walkach o Wilno. Następnie służył jako zawodowy żołnierz w jednostkach wojskowych w Poznaniu, Krakowie i Bydgoszczy. W 1935 r. ukończył Szkołę Podoficerską w Bydgoszczy, dwa lata później został awansowany do stopnia sierżanta.
Podczas kampanii wrześniowej brał udział w walkach pod Sanem. Po jej klęsce przeniósł się w rejon Tomaszowa Lubelskiego, gdzie rozpoczął działalność w podziemiu zbrojnym w szeregach Armii Krajowej pod pseudonimem „Wrzos”. W listopadzie 1942 r. objął dowództwo jednego z plutonów w ramach Obwodu Tomaszów Lubelski ZWZ-AK z siedzibą w Brzezinach k. Bełżca. Zadaniem tej placówki była obrona przed atakami band UPA.
Po rozwiązaniu AK w styczniu 1945 r., „Wrzos” pozostał w konspiracji w ramach Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. W latach 1945–1947 uczestniczył w wielu akcjach przeciwko władzy ludowej, m.in. w listopadzie 1945 r. brał udział w rozbiciu Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa w Tomaszowie Lubelskim. W 1946 r. został awansowany do stopnia porucznika stanu wojny.
Po aresztowaniu dotychczasowego dowódcy kompanii w której służył, Karola Kosteckiego „Kostka”, objął jej dowództwo. W maju 1947 r. wyznaczono go na komendanta Samodzielnego Obwodu WiN Tomaszów Lubelski.
Od 1947 r. „Wrzos” ukrywał się w Brzezinach pod przybranym nazwiskiem Stanisław Kowalski. Jego poszukiwaniami kierowały urzędy bezpieczeństwa w Tomaszowie Lubelskim i Lubaczowie, które zwerbowały w sumie ok. 50 informatorów. Wielomiesięczna inwigilacja i zakrojona na szeroką skalę akcja operacyjna dała w końcu efekty, gdy funkcjonariuszom UB udało się zwerbować szwagra „Wrzosa” – Alfonsa Szeske.
21 stycznia 1956 r. Stefan Kobos „Wrzos” został okrążony w swej kryjówce w Brzezinach przez grupę operacyjną UB-KBW i aresztowany. Po trwającym trzy miesiące procesie, 28 września 1956 r. skazano go na karę dożywotniego więzienia, zmienioną w wyniku amnestii na 15 lat. Rewizja wyroku z 1957 r. zaowocowała skróceniem kary do 8 lat.
W aktach procesowych „Wrzosa” znalazły się petycje kierowane do najwyższych władz o jego uwolnienie, wystosowane przez mieszkańców Brzezin i okolicznych wsi, którzy podkreślali jego zasługi w obronie przed atakami UPA.
W 1959 r. Stefan Kobos uzyskał przerwę w wykonaniu kary ze względu na postępującą chorobę serca. W marcu 1961 r. ponownie wrócił do więzienia, by w 1962 r. uzyskać kolejną przerwę, aż do 1968 r. W tym czasie zamieszkał z rodziną w Opolu, gdzie pracował jako ślusarz. Ostatecznie uchwała Rady Państwa z grudnia 1968 r. podjęła decyzję o ułaskawieniu.
Stefan Kobos „Wrzos” zmarł 24 lipca 1976 r., po niespełna 8 latach spędzonych na wolności.
http://prawy.pl/1581-stefan-kobos-wrzos-dozywocie-za-walke-z-upa/
