Post autor: Gość » 16 gru 2023, o 21:03
Początek kwietnia1944r. przyniósł kolejne nieszczęścia, mimo pozytywnych wieści zapowiadających klęskę hitlerowskich Niemiec. Na Zamojszczyźnie nasilały się ukraińskie ataki na polskie wsie, podczas których w bestialski sposób mordowano ludność i palono domostwa. Wymienić należy tutaj mord w Poturzynie, Łubczu, ataki na Podlodów, Żerniki czy też Rokitno. 1 czerwca 1944r. oddziały polskie zaczęły przygotowywać się do natarcia na odcinku Tyszowce – Łaszczów – Jarczów. Główne uderzenie miało być skierowane na istotne pozycje UPA – Ulhówek i Rzeczycę. W przeddzień bitwy pierwsze zgrupowania opuściły las tyszowiecki i ruszyły ku wsi Dąbrowa, której nie udało się jednak zdobyć. 2 czerwca 1944r. o godz. 2 w nocy pozostałe zgrupowania przystapiły do ofensywy, rozpoczęła się największa na Zamojszczyźnie bitwa z wojskami Ukraińskiej Powstańczej Armii, która przeważała liczebnie i była lepiej uzbrojona niż oddziały AK i Bch. W bitwie pod Rzeczycą i Ulhówkiem oddziały poniosły ciężkie straty. Do walk włączyło się lotnictwo niemieckie, które intensywnie bombardowało i ostrzeliwało oddziały polskie wzdłuż linii toczących się walk. Całodzienna krwawa bitwa zakończyła się w godzinach popołudniowych, niestety polskim zgrupowaniom nie udało się przełamać linii obronnych UPA. W czasie trwania bitwy spłonęły wsie: Posadów, Szlatyn, Łubcze, Żerniki, Rzeczyca, Podlodów, Zimno i część Ulhówka. W godzinach wieczornych polskie zgrupowania wycofały się na linię rzeki Huczwy. W walkach zginęło 71 żołnierzy AK i około 100 partyzantów zostało rannych.
https://tomaszow.lub.pl/72-rocznica-walk-pod-posadowem-rzeczyca-i-zulicami/
Początek kwietnia1944r. przyniósł kolejne nieszczęścia, mimo pozytywnych wieści zapowiadających klęskę hitlerowskich Niemiec. Na Zamojszczyźnie nasilały się ukraińskie ataki na polskie wsie, podczas których w bestialski sposób mordowano ludność i palono domostwa. Wymienić należy tutaj mord w Poturzynie, Łubczu, ataki na Podlodów, Żerniki czy też Rokitno. 1 czerwca 1944r. oddziały polskie zaczęły przygotowywać się do natarcia na odcinku Tyszowce – Łaszczów – Jarczów. Główne uderzenie miało być skierowane na istotne pozycje UPA – Ulhówek i Rzeczycę. W przeddzień bitwy pierwsze zgrupowania opuściły las tyszowiecki i ruszyły ku wsi Dąbrowa, której nie udało się jednak zdobyć. 2 czerwca 1944r. o godz. 2 w nocy pozostałe zgrupowania przystapiły do ofensywy, rozpoczęła się największa na Zamojszczyźnie bitwa z wojskami Ukraińskiej Powstańczej Armii, która przeważała liczebnie i była lepiej uzbrojona niż oddziały AK i Bch. W bitwie pod Rzeczycą i Ulhówkiem oddziały poniosły ciężkie straty. Do walk włączyło się lotnictwo niemieckie, które intensywnie bombardowało i ostrzeliwało oddziały polskie wzdłuż linii toczących się walk. Całodzienna krwawa bitwa zakończyła się w godzinach popołudniowych, niestety polskim zgrupowaniom nie udało się przełamać linii obronnych UPA. W czasie trwania bitwy spłonęły wsie: Posadów, Szlatyn, Łubcze, Żerniki, Rzeczyca, Podlodów, Zimno i część Ulhówka. W godzinach wieczornych polskie zgrupowania wycofały się na linię rzeki Huczwy. W walkach zginęło 71 żołnierzy AK i około 100 partyzantów zostało rannych.
https://tomaszow.lub.pl/72-rocznica-walk-pod-posadowem-rzeczyca-i-zulicami/
